Badania ultradźwiękowe należą do najczęściej stosowanej grupy badań nieniszczących w praktyce przemysłowej. Pozwalają na wykrywanie pęknięć, zawalcowań, rozwarstwień, niespawów, porowatości i innych wad położonych w całej objętości badanego elementu. Badania UT wykorzystują zjawiska akustyczne. Istotną kwestią jest zapewnienie odpowiedniego sprzężenia akustycznego między głowicą a materiałem. W tym celu stosuje się środki sprzęgające. Specjalne głowice emitują fale ultradźwiękowe, które rozchodzą się po danym obiekcie dając sygnały przepuszczalne lub odbite od powierzchni lub nierówności. Fale te powracają następnie do głowicy i są przetwarzane przez komputer połączony z defektoskopem. Badania ultradźwiękowe mogą być wykonywane ręcznie, półautomatycznie lub automatycznie. Metodę tę stosuje się do badania materiałów nieporowatych. Badania UT wykonuje się podczas odbiorów, produkcji, kontroli końcowej lub okresowej podczas eksploatacji.